സങ്കീര്‍ത്തനം 39

നാവിനാല്‍ പാപം ചെയ്യാതെയിരിക്കുവാ-

നൊന്നുമുരിയാടാതെയിരുന്നു

ഏങ്കിലുമെന്നുടെ വേദന വര്‍ധിച്ചു

എന്നുള്ളം വേദനയാല്‍ തപിച്ചു

എന്നവസാനിക്കുമെന്നുടെ ജീവിത-

മെന്നറിയിച്ചാലും സര്‍വേശ്വരാ

എത്രയോ ഹ്രസ്വമാണെന്നുടെയായുസ്സ

തെത്ര ക്ഷണികമതെന്നറിവൂ

മാഞ്ഞു പോയീടും നിഴല്‍ പോലെ ജീവിതം

ശ്വാസമത്രേയേത് മാനുഷനും

മാനുഷര്‍ വെമ്പുന്നു സ്വത്ത് സമ്പാദിപ്പാ-

നെങ്കിലാ സ്വത്താരനുഭവിക്കും?

കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാനങ്ങേയ്ക്കായീശ്വരാ -

യെന്നുടെ പ്രത്യാശയങ്ങ് മാത്രം.

എന്നകൃത്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് രക്ഷിച്ചാലു-

മാകരുതേ പരിഹാസപാത്രം

എന്നെ ശിക്ഷിക്കരുതേയിനിയും നാഥാ

ശിക്ഷയാലേറെ ക്ഷയിച്ചുപോയ് ഞാന്‍

കേട്ടാലുമെന്നുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനയീശ്വരാ

കാതോര്‍ക്കയെന്റെ നിലവിളിയ്ക്ക്

എന്നുടെ പൂര്‍വപിതാക്കന്മാരെപ്പോലെ

താല്‍ക്കാലികമെന്റെ ജീവിതവും

ഈ പരദേശവാസം വിടും മുമ്പൊന്നെ-

നിയ്ക്കാശ്വസിക്കുവാന്‍ ഭാഗ്യമേക